Zdzisław Morkyna po wydarzeniach w Rykowie zaszywa się w Bieszczadach. Tam właśnie dopada go wiadomość o tragicznej śmierci wujenki Emilii. Były policjant wraca w rodzinne strony, by pochować ostatnią krewną i uporządkować sprawy spadkowe. Tam spotyka przyjaciela z dzieciństwa oraz dawną koleżankę. Śmierć wujenki to dopiero początek serii dramatycznych zdarzeń na Podlasiu. A Mokryna wkłada kij w mrowisko lokalnych układów...Kto komu rękę myje i co tak naprawdę się wydarzyło!?

Pierwszy tom serii zrobił na mnie ogromne wrażenie i nie mogłam doczekać się kontynuacji. "Nie zawiedź mnie, tato" I to tom 2.1, wiec nie stanowi kompletnej historii. Mam wrażenie, że ta ponad czterystu stronicowa powieść jest jedynie wstępem do kolejnej odsłony.

Można rzec, że Zdzisław Morkyna przyciąga śmierć. Na Podlasiu nie tylko ginie członek jego rodziny, lecz także inne osoby i to po przyjeździe emerytowanego funkcjonariusza BSW. Mężczyzna zna się z rodziną ofiary, więc co oczywiste angażuje się w śledztwo. Nie jest to jednak już ten sam pies, którego poznaliśmy w pierwszym tomie. Tam Mokryna drążył i węszył ile mógł. Tu lekceważy ślady, które mogłyby okazać się kluczowe dla sprawy. Niezmiernie mnie to irytowało. Czy to zabieg, który miał wydłużyć książkę? Ponadto czytając miałam wrażenie, że powieść ta zawiera lokowanie produktu. Jakiego? Dowiecie się na pewno podczas lektury. To z minusów!
Przejdźmy do pozytywów. Książka, podobnie jak poprzednia, wciągnęła mnie bez reszty. Przeczytałam ją praktycznie w jeden dzień. Nie mogłam oderwać się od tej historii. Darda po raz kolejny stworzył bardzo ciekawy kryminał obyczajowy. W tej części warstwa obyczajowa wysuwa się na pierwszy plan, stąd podejrzenia, że wszystko co najważniejsze dopiero przed nami. Autor porusza wiele trudnych tematów skłaniając czytelnika do refleksji, umiejętnie buduje napięcie, łączy wątki, podsyca ciekawości czytelnika. Tworzy także klimat pozwalając czytelnikowi znaleźć się pośrodku narracji. Pomimo niepokoju czujemy także przyjacielską atmosferę, gdyż Morkyna to facet, którego naprawdę da się lubić.
Jeśli nie znacie tej serii to bardzo Was zachęcam! Czekam z niecierpliwością na kolejny tom.
Na koniec mała uwaga do wydawnictwa. W książce jest ogrom literówek i drobnych pomyłek! Zdecydowanie za dużo, co wpływa na komfort czytania. Mam nadzieję, że w kolejnych tomach bardziej o to zadbacie.
Współpraca reklamowa

Zdzisław Morkyna po wydarzeniach w Rykowie zaszywa się w Bieszczadach. Tam właśnie dopada go wiadomość o tragicznej śmierci wujenki Emilii. Były policjant wraca w rodzinne strony, by pochować ostatnią krewną i uporządkować sprawy spadkowe. Tam spotyka przyjaciela z dzieciństwa oraz dawną koleżankę. Śmierć wujenki to dopiero początek serii dramatycznych zdarzeń na Podlasiu....

“Nie zawiedź mnie, tato” Stefana Dardy zabiera nas do małej podlaskiej miejscowości… To kryminał z mocnym wątkiem obyczajowym i dodatkiem thrillera psychologicznego. Dobry miks? Jak najbardziej!
Jest to tom drugi, a raczej część pierwsza tomu drugiego serii z Mokryną, ale bez problemów można ją czytać oddzielnie.

Historia toczy się w roku 2019. Mokryna mieszka teraz w Bieszczadach na totalnym odludziu. I tam w pewien lutowy poranek dociera do niego informacja z Podlasia, z Czemian, małej miejscowości, w której spędził sporą część dzieciństwa. Wiadomość pochodzi od sąsiada jego wujenki, który donosi o tym, że kobieta została zamordowana we własnym domu. Mokryna rusza zatem w drogę, by być na miejscu, może coś pomóc, dopilnować, a może samodzielnie odkryć? Nie wie jednak, że to dopiero początek tragicznych wydarzeń, które nawiedzą w najbliższym czasie Czemiany…

Historia zbudowana jest bardzo nieszablonowo, mianowicie zaczyna się… epilogiem. Tak, wydarzeniami z października, które na starcie są dla nas całkowicie niejasne, ale od razu wzbudzają ciekawość. I ten epilog przewija się przez całą powieść, przez części, które opisują wydarzenia w kolejności chronologicznej, a które przedstawia nam Mokryna w narracji pierwszoosobowej. Dzięki temu solidnie poznajemy tę postać, a i ona wychodzi poza schemat, jest kreacją odważną, gdyż jest dosyć... niezdecydowana. Ale przez to bardzo ludzka, bo przecież każdy z nas doświadczył kiedyś sytuacji, na którą po prostu nie wiadomo jak zareagować. Intryga kryminalna, jako że jest to część pierwsza tego tomu, zostaje tutaj zawiązana, ale nie w pełni rozwiązana, choć dzięki epilogowi, mamy już swoje własne hipotezy. Mnie pozostaje czekać na część drugą, a Wam lekturę tej serdecznie polecam! Oceniam 7/10, więcej napisałam tu: https://www.kryminalnatalerzu.pl/2024/05/nie-zawiedz-mnie-tato-czi-stefan-darda_15.html

“Nie zawiedź mnie, tato” Stefana Dardy zabiera nas do małej podlaskiej miejscowości… To kryminał z mocnym wątkiem obyczajowym i dodatkiem thrillera psychologicznego. Dobry miks? Jak najbardziej!
Jest to tom drugi, a raczej część pierwsza tomu drugiego serii z Mokryną, ale bez problemów można ją czytać oddzielnie.

Historia toczy się w roku 2019. Mokryna mieszka teraz w...

10/10

10/10

👄👄👄😭😭😭

👄👄👄😭😭😭